Michael in Suriname!

Hollend door de regen...

Zaterdag 15 mei.

“Kijk!”, roept Gerard Russell enthousiast, “deze amandelbomen zijn al honderden jaren oud! En zie je die orchideeen die gewoon op de takken groeien?” Ik kan hem bijna niet bijhouden, we hollen in een voor ingezetenen opvallend on-Surinaams tempo langs de 'Waterkant' en daarna door de rest van het centrum van Paramaribo, terwijl de warme regen geen moment ophoudt te vallen... “En dit was de Joodse buurt, daar heb ik op kamers gewoond!” We zijn nog geen paar uur geland, het is al donker en ik heb geen enkel benul van tijd... Gerard moet moeite doen om boven het lawaai uit te komen van een wonderlijke happening; een bijeenkomst van auto-sleutelaars, die blijkbaar zijn opgedragen allemaal tegelijk hun oorverdovende motoren en audio-apparatuur aan te zetten... Gerard, een zestiger die er opvallend goed uitziet voor zijn leeftijd, is pas voor de derde keer terug in zijn vaderland en laat me alle plaatsen uit zijn jeugd zien, met de bijbehorende anekdotes. Doodmoe plof ik even later met hem neer op het terras van “Het Vat”, een van de toeristen hot-spots, pal tegenover het beroemde Royal Torarica hotel. Op de 'verdacht-Nederlands' ogende menukaart weten we met moeite een Surinaams gerecht te vinden dat geheel onverwacht nog uitstekend blijkt te smaken; rijst met kip en kouseband!
Na twee “Parbo-biertjes”, duik ik met tollend hoofd mijn bed in...

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!