Michael in Suriname!

Bezoek aan tante Wiesje, zaterdag 22 mei

Vrijdagavond de stoute schoenen aangetrokken en tante Wiesje gebeld. Ik zag er een beetje tegenop omdat ik bang was te schrikken van wat ik aan zou treffen... Per toeval was ik namelijk al eens met mijn collega's door de straat gereden waar zij woont. Op z'n zachtst gezegd is dat niet een van de betere wijken van de stad... Tante Wies vond het erg leuk dat ik in Suriname was en gisteren hebben we afgesproken. Inderdaad was het wel een schok om te zien hoe ze woont en op haar 84-ste ook nog voor haar meervoudig gehandicapte zoon moet zorgen... Maar gelukkig was het heel erg gezellig. We hebben bijgekletst over de familie en ik heb haar het een en ander verteld over mijn leven in Nederland. Ook heeft ze meteen allerlei familieleden gebeld die ik vervolgens aan de lijn kreeg. Ik was er zo door overdonderd dat ik nu al niet meer weet wie ik precies heb gesproken... Waarschijnlijk ga ik over een paar dagen weer bij haar langs.

keer bekeken
reactie
keer bekeken
reactie
keer bekeken
reactie
keer bekeken
reactie
keer bekeken
reactie
keer bekeken
reactie